Αlberobello = όμορφο δέντρο
Αlberobello =sylva arboris belli = δάσος με
δέντρα πολέμου
Κι όμως ελάχιστοι γνωρίζουν τη συναρπαστική πόλη της Απουλίας αφού οι περισσότεροι παίρνουν τον δρόμο για τις πιο διάσημες πόλεις του ιταλικού βορρά.
Η μικρή πόλη των 11.000 κατοίκων μοιάζει να ξεπήδησε κατευθείαν από τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών ή κάποιο μεσαιωνικό παραμύθι. Και όχι άδικα. Χαρακτηριστικό της είναι τα 1500 περίπου σπίτια με κωνικούς τρούλους (trulli) που χρονολογούνται από το 15ο αιώνα ενώ ολόκληρη η πόλη έχει χαρακτηριστεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την UNESCO.
Τα λευκά σπιτάκια που θυμίζουν κυψέλη, είναι κατασκευασμένα με μια τεχνική που χρονολογείται από τη νεολιθική εποχή, από ντόπιο ασβεστόλιθο χωρίς καθόλου τσιμέντο ή κονίαμα. Οι κωνικές στέγες δημιουργήθηκαν από μεγάλες πέτρες, τοποθετημένες σε κυκλικούς δακτυλίους ώστε το κάθε επίπεδο να στηρίζει το ανώτερό του καταλήγοντας στην κορυφή του κώνου. Οι κορυφές των τρούλων συχνά έχουν περίτεχνο σχήμα, άλλοτε σφαιρικό, άλλοτε πυραμιδοειδές, ρομβικό, με σταυρό ή κάποιο άλλο σχέδιο.
Η ιστορία των σπιτιών αυτών ξεκινά στα μέσα του 15ου αιώνα όταν και οι φτωχοί αγρότες, για να αποφύγουν την υψηλή φορολογία που επέβαλε το βασίλειο της Νάπολης στα σπίτια, έφτιαχναν αυτά τα πρόχειρα καταλύματα σαν καλύβες. Έτσι, όταν μάθαιναν ότι καταφτάνουν στο χωριό τους φοροεισπράκτορες, μπορούσαν εύκολα να τα γκρεμίσουν.
Αυτά
ήταν ιδέα του πολυμήχανου αλλά σκληρού τοπικού άρχοντα
Τζιάν Τζιρολάμο.Στις κωνικές στέγες συχνά θα δείτε ζωγραφισμένα λευκά σύμβολα, που προστατεύουν από το κακό μάτι και την κακοτυχία. Εσωτερικά τα ανακαινισμένα σπίτια είναι λιτά με έναν ή δύο χώρους αλλά όλες τις απαραίτητες, σύγχρονες ανέσεις.
Μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση με πλούσιο φωτογραφικό υλικό για το Αλμπερομπέλο μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ.
Το Αλμπερομπέλο ανεξαρτητοποιήθηκε το 1797 (3.500
κάτοικοι) μετά από ακρόαση από τον Φερδινάνδο ΙV.
Η κορυφή του τρούλου ονομάζεται κλειδί
Αρκούσε να τραβηχτεί αυτό και να κατατεύσει ολόκληρο το
κτίριο
Αποτελούσε την υπογραφή του κατασκευαστή που συνήθως ήταν
ο οικογενειάρχης
Αποτελούσε δείγμα κύρους και πλούτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου